Bihotza galdu dut, nonbait, zure izera artean
eta ero moduan nabil orain galduta, noraezean.
Bidertzak sagar ta orbelez betetzen hasiak diren egunotan,
udazkena eskutitzak bidaltzen ari balitz bezala.
Zulo haundi bat dut orain hemen, bularraren erdian,
ezerk betetzen ez duen zulo sakon eta iluna,
bertan ehortzi nahi ditudan arren guri buruzko guziak
zure hitzak entzuten ditut oraindik memoriaren irratian.
Eta euria ari du, aspaldi ez bezala,
dena lutuz jantziaz zorigaitzeko bals baten moduan.
Utzidazu berriro galtzen zure izera artean
han bakarrik aurkitu bait dezaket behin han galdu nuena