Eirigh Is Cuir Ort Do Chuid Eadaigh Coiriu
Eirigh 's cuir ort do chuid édaigh
Go mbearraidh mfén do ché·
Go dtmuid 'soir easpag na hè³rne
Go gceangaltar m'gus t
Bhgr's cion agam fén ort
A chuid 'en tsaol élaigh liom
'S nach duine dona gan chéll
A scarfadh chéle sinn
Cuirimse croar a' phé«adh
'S ar bhuachaill骻a an tsaoil
Né¨bh fhearr d骹a cailé deas 骻 acu
Nbean agus puntalé
Oéhe mhé« fhada sa gheimhreadh
Né¨ dheas bheith 'sé·radh lé
'Bhfarras a' chailleach 'srannfa
'S 'tarraingt a' plaincead lé
DMért a rinneadh mo chleamhnas
Mo chreach 's m'amhgar gér
Ghlac mise comhairle mo mhuintir
'S pairt mhé« do m'aimhleas
Pé«adh mise gan amhras
Ar shamhailt do mhnaoi gan scémh
'S né aon chailé dgcasfasa ghleann damh
Nach rachainn 'un cainte lé
Nuair a thémse 'un Aifrinn DDomhnaigh
'Sfhiafraés gach 骾gfhear daom
'Chormaic, an bhfuil tusa pé«ta?
Nan airénn tan 骾ge 'choéh'?
'Sabraim is deirim fén leofa
Go n'aireochainn go mé« fa-raor
'S an méd agaibh atgan pé«adh
Gur agaibh atspé«t an tsaoil
Ach gheobhaidh mhata 'gus br骻a
Agus éreochaidh m骻 arais
Agus rachaidh mamach go Gleann Domhain
Sin an ét a bhfuil mé«é¤ ban
Go bhfaghaidh mcailé deas 骻 ann
A shié·as a' réª' go glan
'S né¨bh fhearr liomsa leis na mnmé«a
Ncailleach Ghleann Domhain 's a ba