[Skit: Michael Gabriel]
Aan het papier vertrouw ik toe, wat ik verder niemand toevertrouw
Soms verzwijg ik dingen, iets wat ik eigenlijk niet hoeven zou
Want niemand is perfect, dus waarom zou ik mij beter voor doen?
Ik ben als die vlieg die zo vervelend in je oor zoemt
Of misschien ben ik die spiegel waardoor iedereen zich lelijk voelt
Ik zie het als een noodzaak, niet als zegen of als levensdoel
Want het is toch zoveel leuker om te doen of je perfect bent
Vooral als men niet doorheeft dat je eigenlijk niet echt bent
Dus zwaai maar met dat kwastje, breng die lagen dikker aan
Verstopt achter het masker van de vlekkeloze waan
Zweef maar uit je schoenen, houd je zelf maar voor de gek
Want eens, dan valt je masker, en dan ga je, op je bek