In de zwarte wouden der eeuwige stilte
Wordt de warmte verdreven door mijn onmenselijke kilte
De wind, ontwaakt door duisternis en koudheid
Brengt de wolven mee uit de oudheid
Geleid door mijn zieke geest
Geboren onder de volle maan
Verander ik in het bloeddorstige beest
Dat al eeuwen bestaat en nooit zal vergaan...
Na weer een prooi te hebben afgeslacht
Hef ik mijn bebloede klauw in de huilende nacht
De jacht op de mensheid die ik zo veracht
Voedt mijn honger naar oneindige macht...
Als het einde van de nacht is gekomen
Breken de eerste zonnestralen door de bomen
Het beest in mij moet weer een dag rusten
Eer ik weer kan voldoen aan zijn lusten...