روزها Ùˆ شب هایÙ... در رهن تقویÙ...Ù‡...
تقدیر Ù...Ù† اینه Ù...Ù† Ù...غلوب تقدیرÙ......
این تصÙ...ÛŒÙ... Ù...Ù† نیست Ù...Ù† تسلیÙ... این جاده اÙ......
دارÙ... Ù...یرÙ......
روزهاÙ... Ù‡Ù...Ù‡ ترس از رسیدن شب بود...
روز Ùˆ شبÙ... هر دو در بند ظلÙ...ت بود...
این تاریکی Ù...Ù...تد اسÙ... شب جاده است.
دارÙ... Ù...یرÙ......
دارÙ... Ù...یرÙ... از این شهر Ùˆ از این آشوب Ùˆ این غوغا...
دلÙ... خسته است ولی روزا Ù‡Ù...Ù‡ Ø§ÙØ³ÙˆØ³ Ùˆ نیست ÙØ±Ø¯Ø§.
بجز کابوس و یک بن بست در پایان تلخ راه...
دارÙ... Ù...یرÙ......
Ø±ÙØªÙ† به از Ù...اندن شعری Ú©Ù‡ Ù...ÛŒ خوانÙ......
Ù...Ù† Ù...Ø³Ø§ÙØ±Ù... چیزی جز Ø±ÙØªÙ† Ù†Ù...ÛŒ دانÙ......
Ù...Ù† جایی Ù†Ù...ÛŒ شینÙ... جایی Ù†Ù...ÛŒ Ù...انÙ......
دارÙ... Ù...یرÙ......