[Verse 1]
Şöyle; bütün saçmalığın ortasında
Hasetin umursamazlığının arkasında
Bazen hergün ölüm korkusuyla
Başkasının kıskanılan uykusunda
Kiminin basamağıyım, kiminin dayanağı
Bildiğin gibi kalbini satırımla avuçlarım
Düşünmemenin vebali, düşünmenin sonuçları
Başarmanın araçları, insanların amaçları
Hayır insanlarla karıştırma
Ve kimseyle yarıştırma yaptığımı soytarı
Onlar eskiler kalıcı ve geçici olanları
Etrafındaki zehirli karaktersiz yılanları
Zaman gösteriyor zaten bittiğinde çıkarları
Hayatından yavaş yavaş çıkanları toprağım
Tıngırdatın angaryayı üstüne ritim yazın
Ben Do ve Re'den anlamam ve Mi'yi fazla sallamam
[Nakarat]
Kiminin kelimesi alayına yeter
Gökyüzüne gülsem de gökyüzü güler
Aksine gidenlerin hepsine gider
Hepsine eder bu hepsine bedel
Kiminin kalemi var alayına girer
Gökyüzüne gülsem de gökyüzü güler
Aksine giden, herkese gider
E hepsine eder bu hepsine bedel
[Verse 2]
Zaman yüzleri her zaman için değiştirir
Çeliştirir insanları kendisiyle daima
Sonunda son satırda yazmak için kalmıyordu
Fazla bi' şey veya kimse takmıyordu galiba
Kompleksimin atarları, tüm egoist motorları
Tanır fazlasıyla yani yanlış yapma
Beynimin ve bedenimin teklediğini hissettiğimde
Belki öyle sanmışımdır bana öyle bakma
Saçının telinden tırnağına kadar sahte ve
Gerçeklerden kaçanlar yorgan altı kahpesi
Seviyesiz bir ortamdayız bak yeraltı kahvesi bu
Kahvenin servisinin yüreklerdir adresi
Hanginiz vazgeçilmez?
Herkes bilir herkesi
Sen biliyorsun ki bilinenler üstündeki giysidir
Senin yüzüne bakanlar ya nasıl anarlar ismini?
Biliyorsun ki başına gelen hak ettiğinin hepsidir
(Piç!)
[Nakarat]
Kiminin kelimesi alayına yeter
Gökyüzüne gülsem de gökyüzü güler
Aksine gidenlerin hepsine gider
Hepsine eder bu hepsine bedel
Kiminin kalemi var alayına girer
Gökyüzüne gülsem de gökyüzü güler
Aksine giden, herkese gider
E hepsine eder bu hepsine bedel